Sabah to set up panel on transfer of federal power

Committee will be chaired by state secretary and made up of top government officials in state departments and agencies, says chief minister.

KOTA KINABALU: Sabah Chief Minister Musa Aman said today the state cabinet will set up a committee to study areas of the federal government’s administration that should be transferred to the state government.

He said this was on top of what he announced recently on giving the state government greater control over rural development projects to expedite their planning and implementation.

“This is also in line with the recent announcement by Prime Minister Najib Tun Razak on the devolution of power from the federal government to the state government,” he said after chairing the state cabinet meeting, here, today.

Musa said the committee would be chaired by state secretary Sukarti Wakiman and made up of top government officials heading key state departments and agencies.

He said those in the committee would work closely with their federal counterparts to identify areas that needed to be decentralised to allow more decision-making powers at the state level.

“This needs to be done because there were many instances of delay in the planning, channelling of funds and project implementation because of too many agencies involved at the federal level, bureaucracy and politicking,” he said.

Musa said with the committee set up, he hoped key areas of the government’s delivery system would be identified, studied and a system set up to empower the state to exercise control over planning, funding and implementation of government projects and programmes.

“The BN government at the federal and state levels have a common objective, which is to bring more development to Sabah and the nation as a whole.

“We believe the devolution of power will enable us to achieve this objective in a timely and more efficient manner,” he said.

BERNAMA

Source: Free Malaysia Today

Read More

HARRIS SALLEH: MALAYSIA AGREEMENT NOT BINDING

NATIONALISTS CALL FOR DE-COLONIZATION OF SABAH & SARAWAK

Former Sabah Chief Minister Harris M Salleh has openly declared that the Malaysia Agreement 1963 (MA63) the Inter Government Committee (IGC) Report and Sabah's 20 Points are not legally binding.

He said it was that is the authority in Malaysia.

A lawyer (who asked that his name be withheld) said Malaysia was created by the Malaysia Agreement 1963 and if MA63 was invalid then the Malaysia Parliament was an illegal body and the Federation of Malaysia was also illegal.

The effect is that Malaya has illegally ruled and control Sabah and Sarawak for 52 years without any legal authority.

The lawyer said this was indeed a great boost to the nationalists who are championing for decolonization of Sabah and Sarawak independence from Malaya.

He said Sabah and Sarawak were never granted independence under any Parliamentary Act by their former colonial master Britain as was the required process to relinquish and vest sovereignty in all former colonies for independence. This means British de-colonization was never completed when Britain had merely handed over Singapore, Sabah and Sarawak as colonies to Malayan rule.

Malaysia existed as "de facto" state by Malaya illegally acquiring 3 new colonies with UK assistance.

It follows that everything done in the name of Malaysia since 1963 is illegal.

The lawyer opined that Malaya effectively occupied Sabah and Sarawak with its army and approaches should be made to the United Nations to call for their de-colonization.

Source: Borneo Wiki

Read More

Shad Faruqi: 57 MPs can make or break Putrajaya

Malaysia’s survival hinges on the Malaysia Agreement 1963, an International Agreement on Full Autonomy and Federation for Sabah, Sarawak.

KOTA KINABALU: Emeritus Professor Shad Saleem Faruqi, a constitutional law expert who is with the UiTM Faculty of Law, has stressed during a closed door discussion in the Sabah capital that Full Autonomy and Federation was the basis on which the two Borneo nations came together with Malaya and Singapore in 1963. “They came in on the explicit condition that their autonomy would be safeguarded in full and that Malaysia would be a Federation,” said Shad Faruqi during his talk, “Constitutional issues in Federal-State Relations” at the Malaysia Federalism and the Way Forward closed door discussion.

The discussion was arranged by Sabah Empowerment and Economic Development (Seed), a think tank, over the weekend.

“The peninsula would be better off if they recognize this,” said Shad Faruqi. “At the same time, Sabah and Sarawak should accept the Federal Constitution as the Supreme Law of the Land.”

“The situation warrants the need for discussion given the fact that 57 MPs in the Malaysian Parliament are from Sabah and Sarawak. This could make or break future governments. How far the Malayanisation and Islamisation of Sabah and Sarawak would be tolerated remains to be seen.”

When Sabah and Sarawak entered into Federation with Malaya/Singapore, it was clear that they were culturally and historically distinct, said the Professor. “They were not Malay and Muslim.”

“Besides, they have enormous economic potential and despite this they are the poorest states in the Federation.”

He attributed the poverty of the two Borneo states to bias on the part of the Federal Government in Putrajaya and the fact that Malaysia was not a true Federation. “One result of this has been the loss of the two-thirds majority that the ruling coalition used to have in Parliament highlighting the plight of Sabah and Sarawak.”

For every ringgit the Federal Government collects in revenue, said Shah Faruqi, the state gets 10 sen. “This is very disappointing and needs to be addressed. This is not how a Federation should work.”

He conceded that it would be for the people to decide whether a unitary system, as at present, was better than a Federal system. “It’s a fact that it’s the unitary system which led to the loss of the two-thirds majority in Parliament.”

All this should be read within the context of the on-going talks on “more powers” for the Sabah and Sarawak Governments, he added. “The Federal, Sabah and Sarawak Governments should sit down and discuss and negotiate if they are serious about restoring the Full Autonomy status the two Borneo nations were promised in 1963 and the Federation.”

The Professor said that devolution, more powers and empowerment, the terms used by Prime Minister Najib Abdul Razak, were inaccurate. “It’s not about devolution. Many of the powers of Sabah and Sarawak are already in the Constitution. It’s not empowerment. It’s about giving back what was pledged in 1963.”

The Malaysia Agreement 1963 is an International Agreement, pointed out Shad Faruqi, and cannot be treated as an internal Memorandum of Understanding (MOU) between states.

The 20 Points (Sabah) and 18 Points (Sarawak), he stressed, was not law at all but gentleman’s agreements which the Federal Government should honour. “There should be discussions between the people of Sabah and Sarawak with leaders in the peninsula to iron out these Agreements to investigate how many points have been incorporated in the Federal Constitution or otherwise.”

‘Many of the 20 Points and 18 Points have not been incorporated into law and hence they may have no legal status.”

There’s no legal duty (to incorporate the points into law), he argued, but it’s a moral issue. “Politically, it’s important in terms of honouring a gentleman’s agreement for us to listen to their concerns and also for the survival of the Federation.”

Source: Free Malaysia Today

Read More

Catalan leader vows independence in 2 years should secessionists win snap vote

Catalonia won't need a referendum to secure independence if Sunday's regional election proves a success for secessionist candidates, the region's leader Artur Mas says. And if Spain does not agree, Barcelona will not pay its debts.

The situation in the country has been heating up for some time now. Just recently, some 1.4 million Catalans showed their support for independence from Spain by taking to the streets, waving the region’s flag.

READ MORE: Gateway to Catalan Republic: 1.4 million rally for independence in Barcelona

Earlier Artur Mas, Catalonia's President of the Generalitat, promised to push for secession from Madrid if pro-independence parties take victory in the snap elections this month. In an interview to AFP he reaffirmed that commitment, promising independence within 18 months or two years.

"Clearly, if we get a majority of the votes on September 27, then that's the referendum done," he said.

Mas further warned that if Spain does not agree, Catalonia would not help Madrid repay its financial debts. This, he said, was a defense move against any independence opponents waging a “campaign of intimidation.”

Madrid is understandably attached to the northeastern region, which is an economic powerhouse accounting to almost a fifth of the whole country's GDP. High-ranking officials and banks alike have warned of economic and financial disaster should Catalonia quit.

Mas says he wants Catalonia to have an independence referendum the way Scotland did last year - despite the secession move failing back then. But Madrid has blocked the initiative to hold the popular vote, so Mas moved to hold the snap elections in late September as an added, indirect demonstration of the region’s desires.

"If we won a majority of seats but not a majority of votes and the Spanish government offered us a binding referendum on independence – though I am very skeptical about whether it would do so – then we would listen," he further clarified, adding that he hopes for a friendly break between the two entities.

He also hopes for the region to stay within the EU but said that this agreement must be reached before a decision on independence is made. If successful, the leader promised Catalonia would take its share of Spain’s financial debt. In the event that no decision is made, “we will have no obligation to pay Spanish debt.”

"If it does not make an agreement with Catalonia, how will Spain be able to pay back its debts, which will rise to 120 percent of its output, while it loses the most productive part of its economy?" he pondered.

"If things get as complicated as that - and there is no reason why they should – it is the whole of Spain that will have a problem."

The latest polls show parties favoring independence winning nearly half of the vote, as well as an absolute majority in the Catalan parliament.

Mas hopes that in the event of victory, Catalans would be voting on a new Catalan constitution within the 18-month to two-year period he proposed.

Source: RT.com

Read More

Sense of alienation evident in Sabah, Sarawak, even after 52 years, say analysts

Lopsided development, perceived marginalisation in major decision-making processes and a "Malaya-centric" way of doing things have been cited by analysts as among the reasons why East Malaysians still feel alienated from their Peninsular counterparts, 52 years after the formation of Malaysia.

With the nation celebrating Malaysia Day today, observers said such discontentment was worsened by the fact that Sabah and Sarawak were far richer in resources than states in the peninsula, and yet this was not reflected in the march towards development.

Dr James Chin (pic, right) said the sense of alienation persisted because the people of Sabah and Sarawak felt that Putrajaya has failed to live up to its promise of a better life as well as autonomy for the two states.

In his concluding remarks on his write up on Federal-East Malaysia relations, Chin said many East Malaysians think the collaboration with the peninsula has not benefitted them and they feel the Umno-led federal government is trying to impose its political framework, essentially an Umno-led Malay-Islam first political system.

He said the pattern can be seen by direct federal intervention to ensure that the post of chief minister in both states can only be filled by Muslims, and increasingly, Islamisation of both states.

"The largely non-indigenous KDM in Sabah and Dayaks in Sarawak are increasingly frustrated at their inability to stop or hinder the mirroring of Umno-led BN power politics in East Malaysia," he said in using the acronym for Kadazan-Dusun-Murut communities.

"There is a sense that the non-Muslim indigenous people will never be able to assume political power under the BN model. They are worried that the Malay-first Islam-first policy will lead to a destruction of their cultural heritage and divide the state along religious lines.

"The big fear among East Malaysians is that, after half a century of the federation, their entire socio-political environment is mirroring what is happening in Malaya. Prior to independence, Sabah and Sarawak had one of the most plural populations with little or no racial and religious tensions," he wrote.

Malaysia Day is celebrated every September 16 to commemorate the joining of then Malaya with Sabah, Sarawak and Singapore into the Federation of Malaysia on the same date in 1963 although the island republic of Singapore was booted out from Malaysia two years later due to idelogical differences.

Chin (pic, right) said other factors that contributed to the undercurrent of unhappiness included the slower development rate.

"Sabah and Sarawak are still way behind in terms of infrastructure and other indicators, Sabah has one of the highest poverty rates (in Malaysia).

"In recent times, they are worried about the import of racial politics from West Malaysia into East Malaysia," said the University of Tasmania Asia Institute director. 

The only way forward, he said, was to grant the two states full autonomy, but he felt Putrajaya is not likely to do that, fearing that this could pave the way for other states to make the same demand.

"The Federal government cannot grant them full autonomy because other states such as Kelantan and Johor will ask for the same deal sooner or later," he added.

Analyst Dr Oh Ei Sun attributed the feelings of alienation to the fact that politics and businesses in Malaysia are still very much "Malaya-centric", with the East Malaysian states often relegated to "afterthought or 'dan lain-lain'".

"Despite being the most resource-rich states in the federation, we are in a sense smitten by the so-called 'resource curse', with widespread feelings that most of our resources have been used for developing Malaya, which outstripped us in development by leaps and bounds," he said in using the older term to describe Peninsular Malaysia.

Worst, the Sabahan who is currently a senior fellow with Singapore's Nanyang Technological University S. Rajaratnam School of International Studies said such feelings are not likely to go away as long as there is no equitable development that is on par with that of the peninsula.

"The government should place equal developmental emphasis on both East and West Malaysia. Peninsular Malaysians should take more effort to learn about their East Malaysian brethrens, and respect their cultural and religious differences," Oh said.

To mitigate the current feelings, analyst Dr Arnold Puyok proposed closer cooperation between leaders from the two Borneo states and their peninsula counterparts.

"Increase contacts between the Peninsular Malaysia and Sabah, Sarawak leaders, increase inter-regional understanding, reduce development gap and increase sense of belonging," the head of Universiti Malaysia Sarawak's International Relations and Politics department suggested as possible solutions to closer ties.

However, political scientist Dr Zaini Othman of Universiti Sabah Malaysia felt it was "rather extreme" to arbitrarily summarise that sense of alienation still persists after 52 years, saying that not all quarters have such feelings.

While not denying such feelings exist among certain sections in the two East Malaysian states, he said focus should be on the physical and intellectual mind to consolidate the federated framework of the Malaysian federation.

"Malaysian federation is still very much a 'work in progress', meaning after 52 years of her existence, the true meaning of federation, both philosophical and practical, has yet to be fully in place.

"Thus, it is timely that after 52 years, all segments within federated Malaysia re-examine their federated politico profile such as the sociological meaning and practices of the federation itself; the nature of federation Malaysia, whether it is in accordance with the political spirit of the federation as stipulated and agreed upon; the culture of the federation of Malaysia, if it is suitable and parallel with the culture of the Malaysian public.

"Therefore, the so-called 'feeling alienated' is very much associated with the 'work in progress' case of the Malaysia Federation and very much 'technical' types of 'alienated feeling' in nature rather than sociological," said the senior lecturer at Universiti Malaysia Sabah. – September 16, 2015.

Source: The Malaysia Insider

Read More

Ada Apa Dengan Perjanjian Malaysia? 1/2

Salam sejahtera kepada semua Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak. Saya Doris Jones daripada Kumpulan Sosial didalam Facebook yang bernama Sabah Sarawak Keluar Malaysia (SSKM) yang kini sudah berdaftar secara SAH dibawah Bidang Kuasa Perundangan Kerajaan United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland (UK) dengan nama Kumpulan NGO Sabah Sarawak Union-United Kingdom (UK) ingin membuat kenyataan RASMI berhubung dengan Perjanjian Malaysia untuk Bahagian Pertama.

Satu persoalan yang nampaknya sangat mudah untuk dijawab namun sebenarnya ia merupakan satu persoalan yang penuh dengan lebih daripada 1001 jawapan. Disini, pihak kami, SSKM-SSU(UK) akan mematikan semua jawapan yang tidak tepat kepada satu sahaja jawapan agar satu kefahaman yang tepat dapat diperolehi hasil daripada kajian yang telah dilakukan yang berdasarkan kepada bukti yang kukuh dan sahih.

Sebelum pembongkaran kebenaran ini dilakukan, adalah lebih baik untuk kita fahami dahulu luaran perjanjian ini mengikut kefahaman pemimpin-pemimpin tempatan kita yang terdahulu. Pemimpin-pemimpin Borneo daripada Negara North Borneo (kini dikenali sebagai Sabah) dan Negara Sarawak telah "difahamkan" dan "diyakinkan" bahawa mereka akan membentuk satu "Persekutuan Baru" yang dikenali sebagai "Malaysia". Persekutuan Baru ini akan dianggotai oleh "Negara Sabah, Negara Sarawak, Negara Singapura dan Negara Persekutuan Tanah Melayu (Malaya)" dengan status "Rakan Kongsi yang sama taraf". Ini adalah satu "jaminan yang telah diberikan oleh pemimpin malaya pada ketika itu yang diketuai oleh Tunku Abdul Rahman, yang merupakan Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu".

Tunku Abdul Rahman juga menjamin bahawa North Borneo dan Sarawak akan mencapai "Kemerdekaan" yang "lebih cepat" melalui pembentukan Persekutuan Baru ini. Selain itu juga, jaminan telah diberikan olehnya bahawa pembentukan "Persekutuan Baru" ini yang bakal dikenali sebagai Malaysia bukanlah satu bentuk "Penjajahan Baru ataupun Neo-Colonialisme". Tunku juga telah memberi keyakinan dan jaminan yang kuat dan penuh lagi bahawa pembentukan "Malaysia" ini juga bukanlah satu bentuk "Pemindahan Kuasa Kedaulatan (Sovereignty), Perundangan (Legislation), Kehakiman (Juridicial) dan Pentadbiran (Executive)" dari London ke Kuala Lumpur. Pemimpin Malaya ini telah menafikan dakwaan bahawa Malaya ingin mengambil alih kuasa Pentadbiran Tanah Jajahan British di Borneo ini dengan sekeras-kerasnya. Atas jaminan dan janji itu, Donald Stephens dan Stephens Kalong Ningkan bersama-sama dengan pemimpin-pemimpin yang lain, yang pada mulanya menentang keras pembentukan Malaysia ini akhirnya telah termakan kata lalu berhempas pulas untuk berkempen bagi mendapatkan sokongan rakyat dinegara masing-masing agar memberikan sokongan padu kepada "Gagasan Malaysia" ini. Inilah sebenarnya yang telah difahamkan kepada mereka oleh pemimpin-pemimpin Malaya pada ketika itu.

Didalam penerangan Perjanjian Malaysia ini, pihak kami telah memasukkan grafik-grafik ataupun gambar-gambar yang sesuai dengan maksud artikel tersebut untuk memudahkan proses kefahaman yang jelas agar anda dapat melihat dengan lebih terang lagi bersuluh tentang wajah sebenar keseluruhan Perjanjian Malaysia ini.

Didalam Perjanjian Malaysia ini juga, ia mengandungi 11 Artikel. Setiap Artikel didalam Perjanjian Malaysia ini mempunyai kefahaman, niat dan maksud yang sangat berbeza. Diakhir kepada penerangan ini sebelum pendedahan yang sebenar dilakukan pada artikel yang lain, tanyakan soalan ini kepada diri anda sendiri nanti. Adakah Perjanjian Malaysia ini sebenarnya untuk memberikan keuntungan, kelebihan dan keutamaan kepada Negara Sabah dan Negara Sarawak? Ataupun sebenarnya hanya memfokuskan keuntangan, kelebihan dan keutamaan sepenuhnya kepada Negara Singapura dan Malaya?

Penerangan dan huraian yang kami berikan bukanlah dalam bentuk penulisan akademik kerana ia memerlukan penggunaan gaya linguistik (bahasa) yang tinggi dan mendalam. Pihak kami melakukan penerangan ini adalah dalam bentuk bahasa yang termudah untuk difahami oleh semua orang-orang kebanyakan. Mari kita lihat bersama-sama tentang apakah sebenarnya maksud kepada intipati (kandungan) yang terdapat didalam Perjanjian Malaysia yang telah ditandatangani pada 9 Julai 1963 di London.

Melalui gambar diatas ini, anda dapat melihat dengan sendiri bahawa terdapat lima (5) buah Negara melalui Jata Negara masing-masing yang telah menandatangani Perjanjian Malaysia pada 9 Julai 1963 di London.

Didalam Perjanjian Malaysia, ia adalah Perjanjian berkaitan dengan Perlembagaan Negara Sabah, Negara Sarawak dan Negara Singapura. Selain itu juga, ia adalah berkaitan dengan Imigresen Malaysia, Perjanjian diantara Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan Kerajaan Singapura tentang Pasaran Bersama (Common Market) dan Persetujuan Kewangan (Financial Arrangement).

Hari Pembentukan Malaysia yang dijadualkan pada 31 Ogos 1963 telah dipindahkan kepada 16 September 1963. Pindaan tersebut ditandatangani pada 28 Ogos 1963 di Negara Singapura.

Sudah tentu Perjanjian ini juga adalah berkaitan dengan kepentingan Kerajaan British dan Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu (Malaya).

Gambar ini memperlihatkan dengan jelas negara-negara yang terlibat didalam upacara menandatangani Perjanjian Malaysia.

Lima (5) buah negara ini telah bersetuju untuk menyimpulkan Perjanjian yang berkaitan dengan Malaysia. Ia kesemuanya mengandungi sebelas (11) Artikel.

Pihak kami juga telah menyediakan penterjemahan bahasa Melayu mengikut penterjemahan bahasa yang telah ditulis didalam sebuah buku yang bertajuk "Perjanjian & Dokumen Lama Malaysia" bagi kesemua sebelas (11) Artikel tanpa sebarang tokok tambah mahupun edit.

Diharapkan melalui usaha ini, orang ramai akan bertambah faham tentang apakah sebenarnya isi kandungan didalam Perjanjian Malaysia ini.

Mari lihat Artikel I (Pertama) dibawah ini.

Didalam Artikel I (Pertama), ia memfokuskan kepada Kerajaan Borneo Utara (North Borneo), Sarawak, Singapura dan Malaya. Artikel ini menyatakan dalam bahasa Melayu bahawa;

"Tanah Jajahan Borneo Utara dan Sarawak dan Negeri Singapura akan disekutukan dengan Negeri-negeri Persekutuan Tanah Melayu sedia ada sebagai Negeri Sabah, Sarawak dan Singapura mengikut surat cara Perlembagaan yang dilampirkan kepada Perjanjian ini dan Persekutuan ini hendaklah selepas ini dinamakan "Malaysia"". 

Didalam kefahaman pemimpin-pemimpin kita yang terdahulu melalui Artikel I (Pertama) ini, ia menampakkan maksud bahawa ia seolah-olah adalah satu Persekutuan yang "Sama Taraf" dan sebagai "Rakan Kongsi". Kefahaman mereka dapat diterjemahkan seperti gambar dibawah ini. Dan kita juga selama ini menyangkakan seperti ini, sepertimana yang difahami oleh pemimpin-pemimpin Borneo yang terdahulu.

Perlu difahamkan bahawa didalam bahasa Englisah "State" membawa maksud "Negara" manakala "state" pula membawa maksud "negeri". Perbezaannya adalah pada huruf besar "S" dan huruf kecil "s".

Namun realitinya, status kita sebenarnya adalah tidak sama dengan Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu (Malaya) ketika menandatangani Perjanjian Malaysia. Mengapa? Sila rujuk kepada gambar dibawah ini untuk melihat dengan jelas semasa upacara menandatangani Perjanjian tersebut pada 9 Julai 1963.

Petak Biru adalah mewakili British Commonwealth. Negara North Borneo, Sarawak, Brunei, Singapore dan Malaya adalah berada didalam British Commonwealth. Petak Hijau mewakili kategori Status Tanah Jajahan (Crown Colony Status) dan warna Jingga/Oren pula mewakili kategori Status Naungan (Protectorate Status). Manakala garisan merah putus-putus menunjukkan bahawa Negara-negara didalamnya adalah masih dibawah kuasa jajahan British yang belum mencapai status "Merdeka" daripada British kecuali Malaya (Fasa III - Terakhir). Pada tarikh 9 Julai 1963 ketika Upacara Tandatangan Perjanjian Malaysia dilakukan di London, sebenarnya Negara North Borneo (Sabah) dan Negara Sarawak belum mencapai status "Self-Government ataupun Berkerajaan Sendiri" (Fasa II - Kedua). Status ini dipanggil "Non-Self-Governing ataupun Belum Berkerajaan Sendiri" (Fasa I - Pertama) berbanding dengan Negara Singapura, mereka sudah mencapai status "Full Internal Self-Government" pada tahun 1959 (Fasa II - Kedua). Penjelasan lanjut tentang perkara ini akan diberikan pada artikel yang lain.

Seterusnya kita beralih kepada Artikel II (Kedua).

Didalam Artikel II (Kedua), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan Malaya. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu akan mengambil apa-apa langkah sesuai dan yang boleh diambilnya bagi mendapatkan penggubalan oleh Parlimen Persekutuan Tanah Melayu suatu Akta dalam bentuk yang dinyatakan dalam Lampiran A Perjanjian ini dan ia akan mula berkuat kuasa pada 31 Ogos 1963 (dan tarikh Akta itu mula berkuat kuasa dirujuk selepas ini sebagai "Hari Malaysia")".

Dalam Artikel ini, Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu akan berusaha untuk membuat pindaan dan menggubal undang-undang mereka selari dengan isi kandungan dokumen didalam Lampiran A (Annex A) dan akan berkuatkuasa pada 31 Ogos 1963 (pindahan tarikh telah dilakukan dan ditetapkan pada 16 September 1963 dan ia akan dikenali sebagai Hari Malaysia).

Apakah yang terdapat pada Lampiran A (Annex A)? Sila rujuk kepada dokumen Perjanjian Malaysia yang telah disertakan didalam artikel ini dengan mengklik >>>Download Perjanjian Malaysia<<< ini.

Jikalau anda semua ada mengikuti dan membaca artikel tentang Pendedahan >>>Malaya adalah Malaysia dan Malaysia adalah Malaya<<<, anda akan tahu bahawa Penentangan Kerajaan Kelantan terhadap Penubuhan Malaysia adalah disebabkan oleh Pindaan Perlembagaan pada Artikel II (Kedua) ini. Hasil daripada penentangan Kerajaan Kelantan, Peguam Negara Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu (Malaya) pada waktu itu telah membuktikan bahawa Artikel II (Kedua) tidak mengubah Struktur Doktrin Asas Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu malah tidak terusik langsung, tidak diubah dan masih lagi mengekalkan identiti Asal sebagai Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dibawah Perjanjian 1957. Dalam erti kata lain, mesej yang ingin disampaikan kepada Kerajaan Kelantan pada waktu itu ialah "Tiada Persekutuan Baru" yang dibentuk. Hanya pertukaran nama daripada "Persekutuan Tanah Melayu (Malaya)" kepada "Malaysia", Pindaan dan kemasukan beberapa Akta sahaja yang telah dilakukan. Namun, perkara ini tidak diketahui oleh pemimpin-pemimpin Borneo dan Singapura.

Didalam Artikel III (Ketiga), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan British. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan United Kingdom akan menyerahkan Perintah dalam Majlis Ke Bawah Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen Great Britain sebelum Hari Malaysia bagi maksud memberi kuat kuasa undang-undang kepada Perlembagaan Sabah, Sarawak dan Singapura sebagai Negeri-negeri Malaysia yang dinyatakan dalam Lampiran B, C dan D Perjanjian ini".

Artikel III (Ketiga) ini menerangkan bahawa Perlembagaan Negara Sabah, Perlembagaan Negara Sarawak dan Perlembagaan Negara Singapura telah dibuat oleh Kerajaan British dan diberikan Kuasa Undang-Undang untuk menggerakkan Kerajaan mengikut Perlembagaan yang telah disediakan untuk digunapakai didalam Malaysia. 

Sila lihat gambar dibawah ini.

Ini bermaksud, Kuasa Perlembagaan yang menggerakkan Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak sekarang adalah berasal daripada Kuasa Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen Great Britain.

Sekarang mari beralih kepada Artike IV (Keempat) pula.

Didalam Artikel IV (Keempat), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan British. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan United Kingdom akan mengambil apa-apa langkah sesuai dan yang boleh diambilnya bagi mendapatkan penggubalan oleh Parlimen United Kingdom suatu Akta yang memperuntukkan, dari Hari Malaysia, pelepasan kedaulatan dan bidang kuasa Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen Great Britain berkaitan dengan Borneo Utara, Sarawak dan Singapura supaya kedaulatan dan bidang kuasa tersebut apabila dilepaskan sedemikian akan terletak hak menurut Perjanjian ini dan surat cara Perlembagaan yang dilampirkan kepada Perjanjian ini".

Untuk pengetahuan anda semua, sebenarnya terdapat penentangan dikalangan Pegawai-pegawai British terhadap pembentukan Malaysia ini kerana mereka mengetahui bahawa ia akan memberikan kesan yang negatif terhadap Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak namun mereka telah dilarang dan ditegah untuk menentang kerana ia melibatkan kepentingan bersama diantara Kerajaan British dan Kerajaan Malaya. Artikel penuh tentang perkara ini akan dikongsikan kepada anda semua nanti.

Gambar diatas menerangkan maksud Artike IV (Keempat). Didalam Artikel IV (Keempat) inilah Akta Malaysia 1963 (Malaysia Act 1963) diwujudkan di Parlimen British untuk membolehkan North Borneo, Sarawak dan Singapura yang masih berstatus Tanah Jajahan Makhota (Crown Colony) disekutukan dengan Persekutuan Tanah Melayu yang sedia ada untuk membentuk Malaysia.

Gambar diatas ini adalah Akta Malaysia 1963 yang telah diwujudkan di Parlimen British seperti yang dinyatakan didalam Artikel IV (Keempat).

Didalam Artikel V (Kelima), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan Malaya. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu akan mengambil apa-apa langkah sesuai dan yang boleh diambilnya sebelum Hari Malaysia bagi mendapatkan penggubalan oleh Parlimen Persekutuan Tanah Melayu suatu Akta dalam bentuk yang dinyatakan dalam Lampiran E Perjanjian ini bagi maksud memperluas dan menyesuaikan Ordinan Imigresen 1959, Persekutuan Tanah Melayu untuk Malaysia dan bagi membuat peruntukan tambahan berkaitan dengan kemasukan ke dalam Negeri Sabah dan Negara Sarawak; dan peruntukan lain Perjanjian ini hendaklah menjadi syarat dalam penggubalan Akta tersebut".

Artikel V (Kelima) ini adalah kesinambungan dengan Artikel II (Kedua) yang memfokuskan kepada hal Perundangan dan Perlembagaan. Dalam Artikel V (Kelima) ini juga, ia memfokuskan kepada Perundangan Imigresen yang merangkumi Hak Keistimewaan Negara Sabah dan Negara Sarawak. Disinilah kuasa terhadap Imigresen Negara Sabah dan Negara Sarawak diberikan seperti mana yang dipersetujui didalam Laporan Suruhanjaya Cobbold dan Inter-Governmental Committee. Keistimewaan ini yang memberikan kuasa kepada Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak untuk mengawal kemasukan orang luar yang bukan rakyat Negara Sabah dan rakyat Negara Sarawak. Dalam konteks ini, ia memfokuskan untuk mengawal kemasukan bangsa Malaya ke Borneo.

Ini kerana, pemimpin-pemimpin Borneo tidak mahu bangsa Malaya membanjiri Negara Sabah dan Negara Sarawak. Ia juga jelas tercatat didalam Memorandum 20 dan 18 Perkara, pada Perkara 6.

Didalam Artikel VI (Keenam), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan British dan Malaya. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Perjanjian Pertahanan Luar dan Bantuan Bersama antara Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dengan Kerajaan Unitead Kingdom pada 12 hari bulan Oktober 1957, dan lampirannya hendaklah terpakai kepada semua wilayah Malaysia, dan dalam Perjanjian itu apa-apa rujukan tentang Persekutuan Tanah Melayu hendaklah disifatkan sebagai terpakai kepada Malaysia, tertakluk kepada proviso bahawa Kerajaan Malaysia akan memberi Kerajaan United Kingdom hak bagi terus mengekalkan pangkalan dan kemudahan lain yang pada masa ini diduduki oleh pihak berkuasa Perkhidmatan (tentera) mereka di Negeri Singapura dan akan membenarkan Kerajaan United Kingdom menggunakan pangkalan dan kemudahan itu sebagaimana yang difikirkan oleh Kerajaan itu perlu bagi maksud membantu dalam pertahanan Malaysia, dan bagi pertahanan Komanwel dan bagi memelihara keamanan di Asia Tenggara. Pemakaian Perjanjian tersebut hendaklah tertakluk kepada peruntukan Lampiran F Perjanjian (terutamanya yang berhubung dengan tanah Perkhidmatan {tentera} di Singapura)".

Artikel VI (Keenam) pula adalah berkaitan dengan Kerjasama Ketenteraan diantara Kerajaan British dan Kerajaan Malaya. Jikalau terdapat sebarang konflik antarabangsa yang berpotensi untuk mencetuskan Peperangan, Kerajaan British mempunyai hak untuk menggunakan pangkalan ketenteraan yang ada diseluruh Malaysia pada bila-bila masa tanpa sebarang halangan. Disamping itu juga, kerjasama ketenteraan akan dihulurkan kepada anggota-anggota Komanwel jikalau keadaan memerlukan. Dalam konteks ini, ia merujuk kepada Malaysia.  

Oleh itu, adalah satu dakwaan yang tidak benar apabila ada pihak yang mengatakan bahawa tidak akan ada bantuan ketenteraan yang akan diberikan jikalau Negara Sabah dan Negara Sarawak berpisah daripada Malaysia nanti. Ini kerana, setelah perpisahan Negara Sabah dan Negara Sarawak menjadi realiti, bantuan ketenteraan Komenwel akan diberikan kepada Negara-negara anggota iaitu Negara Sabah dan Negara Sarawak bagi menguatkan ketenteraan yang mungkin belum mencukupi untuk menjaga keselamatan Negara. Pada waktu itu, Negara Sabah dan Negara Sarawak sudah menjadi ahli anggota British Commonwealth of Nations.

Mulai hari ini, persoalan dan ugutan tentang perkara ini sudah dimatikan dan dihapuskan melalui jawapan pihak kami ini.

Gambar diatas menujukkan Perjanjian Keselamatan yang merujuk kepada Lampiran F (Annex F).

Didalam Artikel VII (Ketujuh), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan British dan Malaya. Artikel ini menyatakan bahawa;

"(1) Persekutuan Tanah Melayu bersetuju bahawa Duli Yang Maha Mulia Baginda Queen Great Britain boleh membuat, sebelum Hari Malaysia, Perintah dalam Majlis dalam bentuk yang dinyatakan dalam Lampiran G Perjanjian ini bagi Maksud membuat peruntukan pembayaran pampasan dan faedah persaraan kepada sesetengah pegawai seberang laut yang berkhidmat, sebaik-baik sahaja sebelum Hari Malaysia, dalam perkhidmatan awam Tanah Jajahan Borneo Utara atau Tanah Jajahan Sarawak

(2) Pada, atau secepat yang boleh dilakukan selepas Hari Malaysia, Perjanjian Pegawai Awam dalam bentuk yang dinyatakan dalam Lampiran H dan I Perjanjian ini hendaklah ditandatangani bagi pihak Kerajaan United Kingdom dan Kerajaan Malaysia; dan Kerajaan Malaysia hendaklah memperoleh persetujuan Kerajaan Negeri Sabah, Sarawak atau Singapura, mengikut mana-mana yang perlu, setakat mana yang termanya mungkin menjejaskan tanggungjawab atau kepentingan Kerajaan Negeri itu, dalam penandatangan Perjanjian itu oleh Kerajaan Malaysia".

Artike VII (Ketujuh) ini terbahagi kepada dua bahagian. Bahagian Pertama (1) adalah berkaitan dengan Kerajaan British mahu membuat pembayaran pampasan kepada pegawai-pegawainya yang akan bersara setelah berkhidmat di Tanah Jajahan Borneo Utara dan Sarawak sebelum Hari Malaysia (16 September 1963). Sila lihat gambar dibawah.

Manakala bahagian Kedua (2) pula adalah berkaitan dengan Perjanjian Pegawai Awam seperti yang dinyatakan didalam Lampiran H dan I (Annexes H and I). Kerajaan Malaysia perlu terlebih dahulu mendapatkan persetujuan dan kebenaran daripada Kerajaan Negara Sabah, Kerajaan Negara Sarawak dan Kerajaan Negara Singapura untuk menjadi wakil bagi pihak mereka untuk menandatangani dokumen Perjanjian Pegawai awam dengan Kerajaan British. Sila lihat gambar dibawah.

Mari beralih pula ke Artikel VIII (Kelapan).

Didalam Artikel VIII (Kelapan), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan Malaya, Borneo Utara dan Sarawak. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu, Borneo Utara dan Sarawak akan mengambil apa-apa tindakan perundangan, eksekutif atau tindakan lain sebagaimana yang diperlukan bagi melaksanakan jaminan, atau janji dan syor yang terkandung dalam Bab 3, dan Lampiran A dan B Laporan Jawatankuasa Antara Kerajaan yang ditandatangani pada 27 hari bulan Februari 1963, selagi ia tidak dilaksanakan melalui peruntukan nyata Perlembagaan Malaysia".

Persoalan yang perlu dibangkitkan didalam Artikel ini ialah "Dimanakah sudah Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu?" Seperti yang anda semua sudah sedar, ia sebenarnya tidak hilang tetapi hanya bertukar nama sahaja. Kini, dunia mengenali Malaya dengan nama "Malaysia". 

Kerajaan Malaysia telah gagal dalam melaksanakan rekomendasi yang ada didalam Inter-Governmental Committee. Perkara ini akan didedahkan pada artikel lain.

Didalam Artikel IX (Kesembilan), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan Malaya dan Singapura. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Peruntukan Lampiran J Perjanjian ini berhubung Pasaran Bersama dan perkiraan kewangan hendaklah membentuk Perjanjian antara Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dengan Kerajaan Singapura".

Artikel ini tidak ada kena mengena dengan Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak. Namun, sehingga ke hari ini ia masih tertera didalam Perjanjian Malaysia. Bagi pendapat anda, adakah perlu bagi Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak untuk mengkaji Perjanjian Malaysia ini? Ya. Itu sudah pasti!

Walau bagaimanapun, mari kita cuba fahamkan mengapa Perjanjian tentang "Pasaran Bersama (Common Market)" in dibuat. Apabila sesuatu Perjanjian dibuat, ia bermaksud bahawa perkara tersebut adalah sangat penting.

Untuk pengetahuan anda semua, salah satu punca kepada berlaku Perpisahan Negara Singapura daripada Malaysia adalah disebabkan Kerajaan Persekutuan telah mengganggu dan melanggari Perjanjian ini. Segala lesen Perniagan yang pada mulanya dibawah kuasa Kerajaan Negara Singapura telah dimansuhkan dan dipindahkan ke Kerajaan Persekutuan. Ini bermaksud lesen perniagaan perlu mendapatkan kelulusan daripada Kerajaan Persekutuan dan ini telah membangkitkan kemarahan Kerajaan Singapura kerana perbuatan Kerajaan Persekutuan ini telah "Menjahanamkan Ekonomi Negara Singapura" sehingga menimbulkan konflik yang serius yang menjurus kepada perpisahan pada 9 Ogos 1965.

Sila jadikan perkara ini sebagai isu yang serius didalam Kerajaan Negara kita. Ini kerana "Dasar Kabotaj" yang telah dilaksanakan oleh Kerajaan Persekutuan sebenarnya telah "Menjahanamkan" ekonomi Negara Sabah dan Negara Sarawak. Pertumbuhan ekonomi yang lembab dan taraf hidup yang tinggi adalah disebabkan harga barang yang terlalu mahal kesan daripada dasar ini. Kerajaan Persekutuan lebih mengutamakan kepentingan "Perkapalan" mereka berbanding dengan hidup rakyat Negara Sabah dan Negara Sarawak yang berjumlah sekitar 6 juta. 

Jikalau Kerajaan Persekutuan tidak mahu menghapuskan Dasar Kabotaj ini dan kononnya telah memberikan subsidi bagi menampung barangan-barangan yang dihantar ke Borneo, itu hanyalah alasan semata-mata. Maka ia akan menjadi salah satu faktor utama yang bakal dicatatkan didalam sejarah kerana ia telah menjadi punca kepada Perpisahan Negara Sabah dan Negara Sarawak daripada Malaysia.

Didalam Artikel X (Kesepuluh), ia memfokuskan kepada usaha Kerajaan Malaya dan Singapura. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan Kerajaan Singapura akan mengambil apa-apa tindakan perundangan, eksekutif atau tindakan lain sebagaimana yang diperlukan bagi melaksanakan perkiraan berkaitan dengan penyiaran dan televisyen yang dinyatakan dalam Lampiran K Perjanjian ini selagi ia tidak dilaksanakan melalui peruntukan nyata Perlembagaan Malaysia".

Artikel ini juga tidak ada kaitan dengan Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak dan sehingga ke hari ini ia masih lagi wujud didalam Perjanjian Malaysia. Namun ia adalah sangat berbaloi untuk dikaji dan difahami.

Kerajaan Negara Singapura sangat pintar didalam perkara ini. Ini kerana mereka faham bahawa Penyiaran Televisyen sangat penting didalam memberikan informasi yang tepat kepada rakyat mereka tanpa tapisan daripada Kerajaan Malaysia.

Seperti yang anda semua sedar, sebelum dunia ini berubah menjadi zaman teknologi yang mempunyai aplikasi internet, rakyat bergantung sepenuhnya daripada televisyen kerajaan yang menyiarkan rancangan TV1, TV2, TV3 dan NTV7 dalam mendapatkan maklumat. Namun, Kerajaan Persekutuan telah menyalahgunakan tujuan ini saluran rancangan tersebut daripada siang dan malam untuk menghasut rakyat agar membenci mana-mana pemimpin yang berjuang demi kebenaran. Tidak juga ketinggalan bahawa doktrin umno-bn diterapkan didalam minda rakyat melalui fakta-fakta yang bodoh. Ucapan rasis yang tidak pernah kesudahan menjadi tajuk utama bagi setiap program rancangan.

Atas sebab itulah Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak perlu mendapatkan hak ini seperti mana yang telah diperjuangkan oleh Kerajaan Negara Singapura dahulu. Ini adalah hak kita.

Didalam Artikel XI (Kesebelas), ia memfokuskan kepada penggunaan bahasa. Artikel ini menyatakan bahawa;

"Perjanjian ini hendaklah ditandatangani dalam bahasa Inggeris dan Melayu kecuali Lampirannya hendaklah dalam bahasa Inggeris sahaja. Jika timbul apa-apa keraguan teks Inggeris Perjanjian ini hendaklah mengatasi yang lain".

Akhir sekali, Artikel ini adalah satu bentuk peringatan bahawa jikalau terdapat sebarang keraguan teks ketika membuat interpretasi, rujukan didalam bahasa English perlu dijadikan rujukan utama. 

Atas sebab itulah Bahasa English sangat penting untuk dipelajari dan dikuasai oleh semua rakyat Negara Sabah dan rakyat Negara Sarawak.

Setakat ini terdapat sebarang persoalan yang timbul? 

Sudah tentu ada!

1. Adakah Perjanjian Malaysia masih Sah?
   
   Jawapan: Menurut Peguam Robert Pei, Perjanjian Malaysia ini adalah TIDAK SAH. Ini kerana Perjanjian ini telah ditandatangani oleh pihak yang tidak mempunyai status kelayakan yang setaraf dengan Kerajaan Malaya. Beliau merujuk kepada Kerajaan Negara North Borneo (Sabah), Kerajaan Negara Sarawak dan Kerajaan Negara Singapura kerana pada waktu tersebut, Negara-negara ini masih lagi berstatus sebagai "Tanah Jajahan Makhota" dan belum mencapai Kemerdekaan. Perjanjian Antarabangsa mewajibkan bahawa "Penandatangan" mesti memiliki status yang sama dengan pihak lain yang bersama-sama menandatangani Perjanjian Antarabangsa untuk mana-mana dokumen rasmi. Dalam konteks ini, ia merujuk kepada Dokumen Perjanjian Malaysia. Bagi pihak SSU-UK, satu artikel khas akan dibuat untuk perkara ini untuk menerangkan hal yang sebenar dan juga pihak SSU-UK bersetuju dengan Peguam Robert Pei. Sila rujuk >>>Artikel ini<<< untuk membaca dan memahami hujah beliau.
2. Ada apa dengan Perjanjian Malaysia?
   
   Jawapan: Ada Penipuan dan Ketidakadilan yang Jelas. Jikalau difikirkan betul-betul setelah memahami status "keahlian Malaysia" di United Natios (UN), Perjanjian Malaysia sebenarnya membawa maksud "Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu (Malaya)" diantara Negara North Borneo (kini dikenali sebagai Sabah), Negara Sarawak, Negara Singapura dan Persekutuan Tanah Melayu itu sendiri sebelum menjelma menjadi Malaysia! Hal ini baru sahaja diketahui dan didalam kajian antarabangsa, Pengkaji-pengkaji akademik mengenali Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu (Malaya) melalui "Pertukaran Nama" mereka daripada "Persekutuan Tanah Melayu (Malaya)" kepada "Malaysia" pada 16 September 1963 setelah "Tiga Negara-negara Baru" iaitu Negara Sabah, Negara Sarawak dan Negara Singapura kononnya "menyertai atau masuk" ke Persekutuan Tanah Melayu. Hal ini sangat bertentangan dengan kefahaman dan jaminan yang telah diberikan kepada pemimpin-pemimpin Borneo dan Singapura pada ketika itu yang mana mereka diberitahu bahawa mereka akan membentuk "Persekutuan Baru" tetapi rupa-rupanya ia adalah satu PENIPUAN yang jelas, terang lagi bersuluh!

Sebelum anda  bertanyakan soalan lebih banyak, mari lihat dahulu analisis pihak SSU-UK tentang Perjanjian Malaysia ini.

Berdasarkan kepada penelitian, daripada 11 Artikel ini, Empat (4) daripada Artikel ini menunjukkan bahawa Perjanjian TIDAK DIPATUHI, TIDAK DIHORMATI, TELAH DILANGGARI dan SUDAH TIDAK BERKAITAN.

Artikel I (Satu): Ia sudah tidak berkaitan kerana Negara Singapura sudah tidak berada didalam Malaysia. Dan lagi, menurut Peguam Robert Pei, ia adalah satu Perjanjian yang tidak sah kerana Perjanjian ini telah dilakukan pada keadaan yang tidak sah yang mana Negara North Borneo, Negara Sarawak dan Negara Singapura masih lagi berstatus Tanah Jajahan Makhota British dan bukan sebagai sebuah negara-negara yang merdeka seperti Malaya. Sila lihat gambar yang telah disertakan dibawah Artikel I tersebut dan anda akan pasti memahaminya. Ini kerana daripada aspek kedudukan, ia jelas sangat berbeza dan tidak setaraf.

Artikel VIII (Kelapan): Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu sudah menukar namanya menjadi Kerajaan Malaysia dan TIDAK MEMATUHI, TIDAK MENGHORMATI DAN TELAH MELANGGARI Perjanjian Malaysia dengan menurunkan status Negara Sabah dan Negara Sarawak menjadi "negeri-negeri didalam Persekutuan Tanah Melayu atas nama Malaysia dengan kedudukan negeri yang ke-12 dan ke-13" setelah Negara Singapura berpisah daripada Malaysia secara rasmi pada 9 Julai 1965. Selain itu juga, Kerajaan Malaya yang telah bertukar menjadi Kerajaan Malaysia tidak melaksanakan sepenuhnya rekomendasi dalam Laporan IGC.

Artikel IX dan X (Kesembilan dan Kesepuluh): Artikel sudah tidak berkaitan dengan Malaysia mahupun dengan Negara Sabah dan Negara Sarawak kerana Negara Singapura sudah tidak lagi berada didalam Malaysia. Namun sehingga kini, ia masih lagi tertera didalam Perjanjian Malaysia tanpa sebarang perubahan.

Kesimpulan: Empat daripada Sebelas Artikel sebenarnya telah TIDAK DIPATUHI, TIDAK DIHORMATI, TELAH DILANGGARI dan SUDAH TIDAK BERKAITAN. Selain itu juga, Kerajaan Malaya yang telah bertukar menjadi Kerajaan Malaysia tidak melaksanakan sepenuhnya rekomendasi dalam Laporan IGC. Kerajaan Malaya yang telah menukar identitinya sebagai Kerajaan Malaysia juga telah menurunkan status Negara Sabah dan Negara Sarawak menjadi "negeri-negeri didalam Persekutuan Tanah Melayu atas nama Malaysia dengan kedudukan negeri yang ke-12 dan ke-13" setelah Negara Singapura berpisah daripada Malaysia secara rasmi pada 9 Julai 1965 yang mana penurunan status tersebut dilakukan pada 27 Ogos 1976. 

Maka, dapat disimpulkan secara menyeluruh bahawa Satu Perjanjian Baru mesti dilakukan semula dengan syarat Kemerdekaan Penuh MESTI diberikan kepada Negara Sabah dan Negara Sarawak dan SATU "Persekutuan" yang benar-benar "Baru" diwujudkan untuk mempersekutukan Kerajaan Malaya, Kerajaan Negara Sabah dan Kerajaan Negara Sarawak dengan nama "Malaysia". Ini hanya jikalau Kerajaan Malaya yang bertopengkan Kerajaan Malaysia benar-benar ingin menyelamatkan "Persekutuan" ini. Jikalau tidak, Perpisahan Negara Sabah dan Negara Sarawak sudah PASTI menjadi NYATA yang mana ia akan dilakukan oleh Generasi-Generasi Muda dengan sokongan vateran-vateran yang berjiwa Nasionalisme dan Patriotik di Negara Sabah dan Negara Sarawak. Itu adalah Muktamad!

ANALISIS TAMBAHAN

Analisis Tamabahan telah dilakukan untuk melihat dengan lebih jelas tentang sejauh manakah Perjanjian Malaysia ini berpihak kepada Negara Sabah dan Negara Sarawak. Hasil penemuan daripada pihak SSU-UK mendapati bahawa sebenarnya ia lebih berpihak kepada Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu dan Kerajaan Singapura. Sila lihat gambar dibawah ini.

Artikel XI (Kesebelas) dikecualikan daripada pengiraan ini kerana ia tidak memberikan sebarang kesan kepada Perjanjian Malaysia secara langsung. Maka, jumlah kesemua Artikel ini dihitungkan sebanyak Sepuluh (10) Artikel. Daripada Sepuluh Artikel ini, hanya terdapat Tiga Artikel sahaja yang mempunyai kaitan secara langsung dengan Borneo, Negara Sabah dan Negara Sarawak iaitu pada Artikel I, III dan VIII (Pertama, Ketiga dan Kelapan). Apabila diterjemahkan didalam bentuk peratusan, sebanyak 30% (3/10) sahaja kepentingan telah diberikan kepada Borneo. Manakala Negara Singapura pula mencatatkan sebanyak 40% (4/10) dan peratusan yang dicatatkan bagi Kerajaan Malaya adalah yang tertinggi iaitu sebanyak 90% (9/10). Dalam erti kata lain, Perjanjian Malaysia ini telah memberikan kelebihan yang lebih banyak kepada Kerajaan Malaya dan Singapura berbanding dengan Negara Sabah dan Negara Sarawak. Sekarang, anda faham? 

Untuk melihat dengan lebih jelas lagi, sila lihat pada gambar Graf Carta Pai dibawah.

Apabila dimasukkan ke dalam Graf Carta Pai, ia jelas menunjukkan bahawa sebanyak 56% kelebihan keutamaan hasil daripada Perjanjian Malaysia ini berpihak kepada Kerajaan Malaya manakala Kerajaan Negara Singapura mendapat kelebihan keutamaan sebanyak 25% yang lebih tinggi berbanding dengan Negara-negara di Borneo iaitu Negara Sabah dan Negara Sarawak yang hanya mampu mendapat kelebihan dalam keutamaan sebanyak 19% sahaja.

Satu persoalan yang perlu anda jawab dengan jujur setelah mengetahui perkara ini. Perlukah anda, rakyat Negara Sabah dan rakyat Negara Sarawak mempertahankan Perjanjian Malaysia ini? Dengan mempertahankan Perjanjian Malaysia, anda sebenarnya sedang berusaha untuk mempertahankan kelebihan Kerajaan Malaya.

Buka Mata dan Minda anda untuk memahami keadaan ini!

Mohon anda semua untuk sebarkan artikel pendedahan ini demi membangkitkan kesedaran semua Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak. Mari lakukan perubahan secara mutlak demi Masa Depan Bangsa Negara Sabah dan Bangsa Negara Sarawak yang lebih terjamin dan cerah!

Artikel lebih terperinci tentang disebalik Perjanjian Malaysia ini akan didedahkan tidak lama lagi. Sila ikuti perjalanan perjuangan SSKM-SSU(UK) dengan semangat Pejuang Bangsa yang SEJATI!

Read More

Simon Sipaun: “I do not see much hope for the future if the present government continues to rule”

Simon Sipaun was one of the first commissioners of the Human Rights Commission of Malaysia (Suhakam) and served as a State Secretary for 5 years

Sipaun asserted that the current government is “human rights unfriendly”

He said that life in Malaysia is a lot worse than before North Borneo joined Malaysia

Simon Sipaun, a defender of human rights in Malaysia, has very strong views about the state of the nation, 52 years after the Federation was formed on September 16, 1963 as per interview with Joe Leong in theantdaily.

“Malaysia is overdosed with politics based on race and religion. Good and effective leadership is lacking. The rule of law is not observed. Corruption has become a culture starting at the very top. Good governance is not complied with.”

Simon retired in 1993 after serving for five years as State Secretary, the head of the civil service in Sabah.

He went straight to the point, without mincing words. According to him, the government is “human rights unfriendly”.

He explains, “It appears that people who are perceived to know the truth are in danger. Speaking in public is akin to walking in a field full of mines. The government priority appears to be remaining in power at whatever cost.”

When the Human Rights Commission of Malaysia (Suhakam) was formed in 2000, Simon was one of the first commissioners to be appointed.

He served Suhakam for 10 years, six of which as its vice-chairman.

Actually, on September 16, 1963, Simon was still studying in New Zealand.

“Personally, it was a sad day for me because on that day North Borneo, as Sabah was then known, lost the only opportunity to experience what it was like to be a truly independent and sovereign nation, able to determine its own destiny with its own seat in the UN.”

Instead, Sabah was independent from August 31, 1963 to September 15, 1963, just 15 days, he says.

He was back in North Borneo in January 1962 for a holiday, and observed that the leaders were carried away with the word ‘Merdeka’.

He had the impression that they did not have any idea what the word entailed and that they were influenced by Malayan leaders.

“The ordinary people did not understand what exactly was happening. There was no political party in North Borneo until 1961 and 1962, and the literacy standard was very low. I could sense the possibility of colonial power being transferred from Britain to Malaya.”

Recalling those crucial couple of pre-Malaysia years five decades back in history, he made this observation:

“Malaya gained its independence from the British on August 31, 1957. It had existed as an independent and sovereign nation for six years already. I felt that North Borneo was like a child given away for adoption by the British to the Malayans.”

Simon’s impression is that Tunku Abdul Rahman had a different attitude towards leaders of North Borneo as compared to Singapore leaders, in particular Lee Kuan Yew.

He felt that Tunku appeared ready to assimilate the Borneo territories but “had some aversion towards Lee”.

In his opinion, Lee was in a different weight category compared to the lightweights of North Borneo and Lee stood his ground with dignity.

Simon also took note of the fact that Lee remained the Prime Minister of Singapore while it was part of Malaysia.

“To Sabahans, Malaysia came at least 10 years too early. Singapore was expelled on 9th August 1965. Look at where Singapore is now!”

According to him, Singapore has even “outperformed” Britain, its former colonial master, as well as Malaysia by a long way.

He sees that Brunei appears to have no regrets today for having opted out from becoming part of Malaysia at the 11th hour.

On the difference between Brunei and Sabah as they stand today, Simon has this to say, “It remains a big fish in a small pond. Brunei has oil and gas, so has Sabah. Brunei citizens do not pay income tax! Sabah has turned out to be a small and undernourished fish in a big pond.”

He remembers life in North Borneo was pleasant, safe and peaceful.

“Admittedly, there was no development as we see it today. However North Borneo was not alone. Malaya and Singapore at that time were not that developed either.”

Simon was one Sabahan who cherished the hope for life in Malaysia to be a lot better than it was in British North Borneo.

If not better, then at least not worse.

“Otherwise why be part of Malaysia?” he asked.

When asked whether it is better now by comparison, Simon was quick in his reply, “Sadly I find life in Malaysia a lot worse.”

He gives a long list of grounds for coming to this conclusion. Here they go:

1. “There was no fear of being arrested without a fair trial. There was no repressive and draconian laws. The people had confidence in the police and they did not intimidate and harass people.
2. “They were highly respected for their professionalism. No community claimed superiority over others. There was no such thing as ‘ketuanan Melayu.’
3. “There was no racial, ethnic and religious problem. Inter-marriages were common. Many Sabahans are products of mixed parentage. There are no less than 40 ethnic communities in Sabah.
4. “The word ‘Allah’ was never an issue. The non-Muslims used the word in their prayers and the Muslims never complained. They did not get confused.
5. “No members of any racial, ethnic or religious community tried to impose dress codes for others. There was no forced conversion. There was true freedom of religion. There was no quarrelling and dispute over dead bodies.
6. “The Bibles were not confiscated by any government or religious authority. There was no case of a bride being snatched away by religious authorities on her wedding day.
7. “The civil service was multi-racial reflective of the ethnic and racial make-up of the North Bornean community. Civil servants were highly regarded and respected for their professionalism and devotion to their duties and responsibilities.
8. “Meritocracy was observed and practised. There was no illegal immigrants as we see them today. Native laws, customs and rights were respected. Natives were not displaced from their traditional territories.
9. “People were not labelled as Muslims simply by having a Bin or Binti in their names or by having Arab sounding names. No individual or community felt deprived or marginalised because of race and religion.
10. “North Borneo received more scholarship awards than it needed from very sympathetic rich Commonwealth countries.
11. “Corruption and cronyism were unheard of. There was no anti-corruption agency. It was not needed. There was no kidnapping for ransom.”

In 2011, Simon, who was born in 1938 to illiterate farmers in the interior of Sabah, became the founding chairman of the Society for the Promotion of Human Rights (Proham) in Malaysia.

He also spoke at length over the confusion over the dates of independence for different parts of the nation.

He sees an urgent need to recognise and acknowledge the real facts of history “if we are serious in creating and maintaining genuine national unity and integration.”

It is a historical fact that Malaysia was formed on September 16, 1963, yet the federal government only acknowledged and accepted September 16 as ‘Malaysia Day’ in 2009, 46 years later.

“This speaks volumes. 16th September should be the only date to be celebrated by Malaysia,” Simon stressed.

Surely, he has some hope as Malaysia is about to move into her 53rd year as a federation?

Finally, Simon says his hopes depend on the young generation who can rise above race and religion, especially the Malays who comprise the majority race.

Source: Bobohizan Press

Read More